Wij worden geboren met een bepaalde opdracht die wij ons gesteld hebben; de karmische taak. Die is ontstaan omdat bepaalde ervaringen niet goed verwerkt of volbracht zijn, we hebben dus nog iets te leren of af te maken. Zie het als het filmpje wat zich vlak voor je sterven aan je opdringt en waarin de gebeurtenissen die de meeste indruk hebben achtergelaten aan je voorbij gaan. Die zetten zich vast in je geest en zijn de ervaringen waar je mee verder moet, herinneringen, oud zeer, opgedane kennis, genetische overdracht, hoe je het maar wilt noemen. Je moet er wel mee verder en het blijft diep in ons onbewuste werkzaam. Op een plek op aarde, ergens waar de goede condities voor ons aanwezig zijn om verder te gaan met onze opdracht, komen we ter wereld. Plaats, tijd, geboortemoment bepalen onze blauwdruk voor het leven. We willen iets doen op aarde en de plek en het gezin geven ons de handvatten om er mee aan het werk te gaan. We worden geprikkeld om ons te ontwikkelen. Helaas is dat niet altijd op positieve wijze, (of zo ervaren wij dat) want gaat het te gemakkelijk dan maakt dat lui en gaan we niet aan het werk. We zijn opgevoed met de waarden en normen vanuit onze omgeving, patronen en conditionering. Als we ouder worden, merken we dat er bepaalde blokkades of problemen zijn ontstaan. Eigenlijk komt dat omdat we ons steeds bewuster worden van onszelf en de individuele taak die we hebben en waarbij de omgeving niet altijd (meer) aansluit. Dan wordt het tijd om veranderingen aan te brengen en ons bezig te gaan houden met datgene wat vervulling geeft. Niet voor iedereen is het even duidelijk hoe je in elkaar zit als persoon. Wat zijn je talenten, wat zijn je valkuilen en hoe kun je zelf leren te veranderen zodat je voorwaarden in je omgeving ook veranderen en je meer medewerking krijgt. Vaak worden persoonlijke problemen verweten aan anderen in je omgeving. Dan ontloop je je eigen verantwoordelijkheden want dit is niets minder dan projectie.